Deze ziekte wordt veroorzaakt door een bacterie, die evenals de paratyfusbacterie (salmonella) een zogenaamd ‘gram negatief staafje’ is uit de familie van de enterobacteriaceae. De colibacterie (ook wel e.coli genoemd) wordt vaak in de ontlasting gevonden maar als er verder geen problemen te zien zijn aan de duif of de ontlasting, wordt er niet al te veel waarde aangehecht. Kennelijk zijn er tegenwoordig meer ziekteverwekkers onder de colibacteriën bij duiven. Er blijken colibacteriestammen te zijn die giftige stoffen (toxinen) afscheiden wat de ziekteverschijnselen verergert. De colibacterie-infectie gaat in veel gevallen samen met een virus, het zogenaamde adenovirus.   Verschijnselen Als eerste verschijnsel zien we dat de duiven bol gaan zitten. De eetlust verdwijnt en de duiven drinken vrij veel. De ontlasting is eerst bruin brij-ig en wordt waterig. Het heeft,doordat de duiven niet eten, dikwijls een grasgroene kleur en op de zitplaatsen zijn dan flinke groene plassen van die uitscheiding te vinden. De duiven braken vaak, vermageren en zijn soms wekenlang ziek. Als ze sterven (soms wel 10-20%), blijkt bij sectie dat de darmen gevuld zijn met veel vocht. De lever is meestal vergroot. Uit de darm en de organen wordt dan de colibacterie gekweekt. Ook houden moeizaam genezen jongen er vaak problemen aan over. De ontlasting blijft wisselend brij-ig tot dun. De prestaties blijven vaak uit en veel jongen, die aangetast zijn geweest, worden verspeeld. Dikwijls zien we dat bijkomende infectie (ornithose-complex met als hoofdcomponent het herpesvirus) het probleem nog verergeren.   Hoe te voorkomen Men moet proberen de jonge duiven zoveel mogelijk in een goede conditie te houden door een goede hygiëne en door het voorkomen van overbevolking. Iets wat we vooral in de jonge-duivenhokken zien. Uiteraard moeten zieke duiven apart gezet worden. Duiven uitselecteren, waardoor de stam sterker wordt en bestand is tegen deze ziekte lijkt een utopie.   Behandeling Als behandeling moeten antibiotica toegediend worden. De middelen zijn veelal een combinatie van chloamfenicol, colistine en furaltadone. De gevoeligheid kan ook bij deze bacterie bepaald worden aan de hand van een bacteriologische gevoeligheidstest. Erg belangrijk is dat men de eerste verschijnselen snel onderkent en onmiddellijk maatregelen neemt. Het gehele koppel dient direct enkele dagen met één van de genoemde middelen behandeld te worden. Omdat de duiven via de darm veel vocht verliezen, wordt aangeraden om extra elektrolyten te verstrekken.